آري همواره حق با آنان است(بيمار هيچ حقي ندارد)

سالهاست وقتي وارد مطب ها ،درمانگاهها،و يا بيمارستانهاي كشورمان كه مي شويم ليستي از حقوق و حق پرسنل اين مراكز نسبت به بيماران را مي بينيم كه در آن بيماران محكوم به انواع و اقسام تنبيهات و شلاق ها و حبس هاي كوتاه مدت و دراز مدت مي شوند،انگار نه انگار كه كساني كه به اين مراكز مراجعه مي كنند بيمارند نه مجرم و جاني و فراري ، متاسفانه با اعمال نفوذ هايي كه اين قشر در دولت و مجلس دارند موفق به تصويب يك چنين قانوني ،البته قانون كه نه يك حمايت نامه اي از خود شده اند . مگر نه اينكه كسي كه از نظر جسمي بيمار است تعادل رواني مشخصي ندارد و يا حتي مي توان گفت مريض جسمي مريض روحي نيز هست ،پس هر گونه احتمال بي احترامي و يا حتي ضرب و شتم نيز از چنين مريضي بعيد به نظر نمي رسد.و امكان هر واكنشي نسبت به درد از سوي مريض وجود دارد و تمام پرسنل اين مراكز برحسب و ظيفه شرعي و قسمي كه خورده اند و شغل حرفه ايشان و حقوق و مزايايي كه دريافت مي كنند هيچ حقي نسبت به بيمار ندارند الا تيمار وي . ضمن اينكه اين دوستان هر از گاهي فراموش مي كنند كه خودشان نيز مريض مي شوند و در چنين لحظاتي احتمال اينگونه واكنش ها از آنان نيز مي رود؛ به اميد روزي كه از اين دست حمايت نامه ها نيز به نفع بيماران در چنين مراكزي روئيت شود ./


امضاء

يك انسان خوش بين تر از بقيه