کدام ذکرها را نباید ترک کرد؟


کدام ذکرها را نباید ترک کرد؟


تنها عبادت و دستوری که خداوند رسما تاکید کرده که مبادا از آن غفلت کنید، ذکر است.

به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، از ویژگی‌ها و خصوصیات انسان مومن دائم الذکر بودن اوست آن هم نه تنها به زبان که در حین ذکر زبانی تفکر در این کلمات دارد و همواره خدا را در کنار خود و همراه خود می‌داند، لذا مراقب رفتار، کردار و گفتار خویش است.

واقعا ما به عنوان یک مسلمان روزانه چقدر در حین کار و فعالیت یا اصلا در خلوت خود ذکر می‌گوییم؟ چقدر سرگرمی ما ذکر گفتن و یاد خدا حتی در حال استراحت و یا در حین انجام کار روزمره است؟ با این که همه می‌دانیم خیر و اثرات مثبت فراوانی در آن وجود دارد.

پیامبر خدا(ص) در حدیث زیبایی فرمودند: "هر لحظه‏‌ای که بر فرزند آدم بگذرد و او در آن لحظه به یاد خدا نباشد، در روز رستاخیز برای آن لحظه افسوس می‌خورد1".

امام صادق(ع) نیز در این باره در حدیث قدسی از خداوند متعال فرمودند: " ای پسر آدم! در درون خود به یاد من باش، تا من نیز در جانم به یاد تو باشم؛ ای پسر آدم! در خلوت به یاد من باش تا در خلوت به یاد تو باشم؛ ای پسر آدم! در میان جمع مرا یاد کن، تا تو را در میان جمعی بهتر از جمع تو یاد کنم2".

امام صادق(ع) با تذکر به مومنانی که از ذکر یاد خدا غافل می‌شوند فرمودند: "گاه فردی از شیعیان ما کار خود را با بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم آغاز نمی‌کند و بدان سبب خدای او را به گرفتاری و امری ناخوشایند مبتلا می‌کند، تا او را به ذکر سپاس و ستایش خداوند تبارک و تعالی متنبه سازد3".

آن حضرت همچنین می‌فرمایند: "ذکر تسبیح فاطمه زهراء علیهاالسلام از جمله همان ذکر کثیر است که خداوند عز و جل فرموده است(و خدا را بسیار یاد کنید)4".

پیامبر اسلام(ص) نیز در باب اهمیت ذکر "سبحان الله" فرمودند: "هر که صد مرتبه سُبحانَ‏ اللَّه‏ بگوید، بهتر است از راندن صد شتر (که با خود به حج برد تا آنها را از برای خدا قربانی کن)5".

منابع احادیث:

1- کنز العمّال: 1819 منتخب میزان الحکمة: 214

2- بحار الأنوار: 93 / 158 / 31 منتخب میزان الحکمة: 214

3- نورالثقلین: 1 / 7 / 20 منتخب میزان الحکمة: 282

4- الکافی: 2 / 500 / 4 منتخب میزان الحکمة: 214

5- کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی.

مزار مادر امام رضا (ع) کجا واقع شده است؟

مزار مادر امام رضا (ع) کجا واقع شده است؟


به مناسبت یازده ذی‌القعده سالروز ولادت ثامن الحجج(ع) مکانی را معرفی می‌کنیم که مزار مادر امام رضا(ع) در آن واقع است.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) به نقل از پایگاه اطلاع رسانی بعثه مقام معظم رهبری، در شهر مدینه یادگاری از امام رضا(ع) باقی مانده که هم اکنون محل زیارت زائران ایرانی است. این محل، خانه اهل‌بیت(ع) و مدفن قبر حمیده خاتون مادر امام موسی کاظم(ع) و نجمه خاتون مادر امام رضا(ع) در اینجا واقع است. آنجا را «مشربه ام ابراهیم» می نامند.

به مناسبت یازده ذیقعده سالروز ولادت ثامن الحجج(ع) و ورود زائران ایرانی به مدینه منوره به توصیف مکانی می‌پردازیم، که مزار مادر امام رضا(ع) در آن واقع است.

«مشربه ام ابراهیم» نام مکانی است که در شارع علی ابن ابیطالب و در داخل یک کوچه قرار دارد، وقتی زائران در کنار این کوچه می‌ایستند، یک چهار دیواری با سیمان سفید مشاهده می‌کنند که درب آن قفل شده است.

در واقع مَشربه امّ ابراهیم، باغ کوچکی بوده در مدینه و در منطقه عوالی بوده است که خانه ماریه قبطیه، همسر پیامبر(ص) و مادر ابراهیم فرزند رسول خدا(ص) بوده است.

ابراهیم در اینجا به دنیا آمد و پیامبر(ص) اقامتی طولانی در این محل داشته و در آنجا بسیار نماز گزارده‌اند.

در روایت است که از امام صادق(ع) پرسید: ما مساجدی را که پیرامون مدینه هستند، زیارت می‌کنیم، از کدامین مسجد آغاز کنیم بهتر است؟

امام صادق(ع) به عقبه بن خالد فرموند: در مسجد قبا زیاد نماز بخوان؛ زیرا آن نخستین مسجد در این منطقه است که رسول خدا(ص) در آنجا نماز خواند. پس از آن، به مشربه امّ ابراهیم برو و در آنجا نماز بگزار، زیرا آنجا مسکن دوم پیامبر خدا(ص) و محل نماز او است.

بنا بر روایات این مکان اولین خانه حضرت علی(ع) و فاطمه زهرا(س) بوده است که این بزرگواران زندگی معنوی و پر خیر و برکت خود را در اینجا شروع کردند، اما این مشربه اتفاقات دیگری نیز در درون خود دارد، اینجا محل تولد امام موسی کاظم(ع) نیز است؛ چرا که بعد از رسول خدا(ص) این مکان در اختیار اهل بیت عصمت و طهارت قرار گفت.

علّت تأخیر در ظهور امام زمان (عج) چیست؟

   

علّت تأخیر در ظهور امام زمان (عج) چیست؟

 

            
بسیاری از افراد در پی این هستند که خود را آماده ظهور حضرت صاحب الزمان (عج) کنند اما بعضی از آنان در خارج از چارچوب دستورات الهی بدنبال روشی جهت تحقق این امر می‌گردند. این درحالی است که آن حضرت خود، کردار نامطلوب کسانی که خود را پیرو آن حضرت می‌دانند را دلیل طولانی شدن غیبتشان عنوان می‌کنند.        

 

ایسنا نوشت: در ادامه متنی می‌آید که حضرت صاحب‌الزمان (عج)، در آن خود به علت طولانی شدن زمان غیبتشان می‌پردازند:

"وَلَوْ أَنَّ أشْیاعَنا وَفَّقَهُمُ اللّهُ لِطاعَتِهِ عَلَی اجْتِماع مِنَ الْقُلُوبِ فِی الْوَفاءِ بِالْعَهْدِ عَلَیْهِمْ لَما تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْیُمْنَ بِلِقائِنا، وَلَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعادَةُ بِمُشاهَدَتِنا عَلی حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَصِدْقِها مِنْهُمْ بِنا، فَما یَحْبِسُنا عَنْهُمْ إِلاّ ما یَتَّصِلُ بِنا مِمّا نَکْرَهُهُ وَلا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ"(1)

"اگر شیعیان ما که خداوند توفیق طاعت‌شان دهد در راه ایفای پیمانی که بر دوش دارند، همدل می‌شدند، میمنت ملاقات ما از ایشان به تأخیر نمی‌افتاد و سعادت دیدار ما زودتر نصیب آنان می‌گشت، دیداری بر مبنای شناختی راستین و صداقتی از آنان نسبت به ما، علّت مخفی شدن ما از آنان چیزی نیست جز آن چه از کردار آنان به ما می‌رسد و ما توقع انجام این کارها را از آنان نداریم.

شرح:

این جملات، قسمتی از نامه‌ای است که از ناحیه مقدّس امام زمان(عج) برای شیخ مفید(ره)فرستاده شده است.

حضرت(ع) در این نامه، بعد از سفارش‌های لازم به شیخ مفید(ره) و دستورهایی به شیعیان، به امر مهمّی که سبب غیبت ایشان شده است، اشاره می‌کنند. حضرت، نبود صفا و یکدلی در بین شیعیان را سبب غیبت خود می‌شمرند.

تاریخ نشان داده است که تا مردم نخواهند و تلاش نکنند، حق بر جای خویش قرار نمی‌گیرد و حکومت به دست اهلش نمی‌رسد. تجربه حضرات معصومین امام علی، امام حسن و امام حسین (علیهم السلام)، دلیل بسیار آشکاری بر این مطلب است.

اگر مردم بر خلافت حضرت علی(ع)پافشاری می‌کردند، الآن، تاریخ مسیر دیگری را می‌پیمود، ولی دنیاخواهی و ترس و ... مردم آن زمان، سبب شد از آن زمان تا آینده‌ای که معلوم نیست چه هنگام به پایان می‌رسد، جهانیان و خصوصاً شیعیان، جز ظلم و آزار چیزی نبینند.

متأسفانه کوتاهی ما، بلکه عملکرد بدمان سبب شده است که آن محرومیت تاکنون ادامه یابد.

طبق این حدیث، وظیفه ما برای تسریع و تعجیل در ظهور حضرت، این است که آن حضرت را بر خویش و خویشان مقدم داریم و با اجرای دستورهای اسلامی و گسترش و ترویج عملی اسلام، آن امام(ع) را به جهانیان بشناسانیم و دل‌ها را به سوی آن حضرت معطوف کنیم، تا به خواست خداوند، هرچه زودتر، زمینه پذیرش مردمی و جهانی آن حضرت فراهم شود.

از این حدیث شریف نکاتی استفاده می‌شود:

1 - خداوند متعال از شیعیان عهد و پیمان گرفته که از امامان پیروی کنند و این پیروی سبب تشرّف به لقای امام زمان خواهد بود.

2 - اعمال ناشایست شیعیان سبب دوری آن‌ها از امامشان شده است، و لذا اعمال شایسته می‌تواند در تسریع ارتباط با امام زمان(ع) مؤثر باشد.

پی نوشت:

(1). احتجاج، ج2، ص315 ; بحارالأنوار، ج53، ص177، ح8 .

منبع:

پایگاه اطلاع رسانی اندیشه قم www.andisheqom.com/other/bookdata.php?bid=16&id=18

11شعبان؛ سالروز ولادت حضرت علی اکبر (ع)

   

11شعبان؛ سالروز ولادت حضرت علی اکبر (ع)

 


زمان در تب و تاب است، زمین در انتظار هدیه‌ای آسمانی است، ملکوتیان در تدارک شور و شعف و شادمانی هستند، لحظاتی پر از احساس و شادی رقم می‌خورد و اندک‌اندک لحظه موعود فرا می‌رسد.

یازدهم شعبان سال 33 هجری قمری از راه می‌آید؛ خانه امام حسین(ع) غرق نور و شادی می‌شود و لبخند مهر و شوق بر لبان لیلا نقش می‌بندد؛ چرا که فرزندی زیبا شبیه پیامبر (ص) خانه آنها را روشن ساخته است.

به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران ایسنا)، به مناسبت ولادت حضرت علی اکبر(ع) به مختصر مطالبی از زندگینامه و شخصیت این حضرت می‌پردازیم.

زندگینامه حضرت علی اکبر(ع)

حضرت علی اکبر (ع) فرزند بزرگ امام حسین(ع) در سال 33 هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود، مادر بزرگوار ایشان لیلا دختر" ابی مره" است، لیلا برای امام حسین پسری آورد، رشید، دلیر، زیبا، شبیه‌ترین کس به رسول خدا، رویش روی رسول، گفتگویش گفتگوی رسول خدا، هر کسی که آرزوی دیدار رسول خدا را داشت بر چهره پسر لیلا می‌نگریست.

بدین لحاظ، حضرت علی اکبر(ع) به سه طایفه معروف و مهم عرب پیوند پیدا کرده است؛ از جانب پدر به طایفه خوش نام و شریف بنی هاشم و به بزرگانی چون پیامبراسلام(ص)، حضرت فاطمه زهرا(س)، امیرمؤمنان علی بن ابی طالب(ع) و امام حسین(ع) و از جانب مادر به دو طایفه بنی امیه و ثقیف و افرادی چون عروه بن مسعود ثقفی، ابی سفیان، معاویه بن ابی سفیان و ام حبیبه همسر رسول خدا(ص)، ارتباط فامیلی و خویشاوندی پیدا نمود. به همین جهت وی مورد احترام و اطمینان کامل طوایف مزبور و اهالی مدینه بود.

ابوالفرج اصفهانی از مغیره روایت کرد: روزی معاویه بن ابی سفیان به اطرافیان و هم نشینان خود گفت: به نظر شما سزاوارترین و شایسته‌ترین فرد امت به امر خلافت کی است؟ اطرافیان گفتند: جز تو کسی را سزاوارتر به امر خلافت نمی‌شناسیم! معاویه گفت: این چنین نیست. بلکه سزاوارترین فرد برای خلافت، علی بن الحسین(ع) است که جدّش رسول خدا(ص) می‌باشد و در وی شجاعت و دلیری بنی‌هاشم، سخاوت بنی امیه و فخر و فخامت ثقیف تبلور یافته است.

شخصیت حضرت علی اکبر(ع)

درباره شخصیت علی اکبر(ع) گفته شد، که وی جوانی خوش چهره، زیبا، خوش زبان و دلیر بود و از جهت سیرت و خلق و خوی و صباحت رخسار، شبیه‌ترین مردم به پیامبراکرم(ص) بود و شجاعت و رزمندگی را از جدش علی بن ابی طالب(ع) به ارث برده و جامع کمالات، محامد و محاسن بود.

شباهت حضرت علی اکبر(ع) به رسول خدا را نباید تنها یک شباهت موروثی صرف دانست بلکه این شباهت فضیلتی بزرگ برای ایشان و حتی مادر بزرگوارشان است. سید جوانان بنی هاشم در دشت کربلا به اوج مقامات انسانی رسیده بود تا جایی که شاید بتوان مقام ایشان را تا نزدیکی مقام امامت دانست.

تا آنجا که پدر بزرگوارش می‌فرماید "هرگاه مشتاق دیدار پیامبر می‌شدیم به چهره او می‌نگریستیم"؛ به همین جهت روز عاشورا وقتی اذن میدان طلبید و عازم جبهه پیکار شد، امام حسین(ع) چهره به آسمان گرفت و گفت " اللهم اشهد علی هؤلاء القوم فقد برز الیهم غلام اشبه الناس برسولک محمد خلقا و خلقا و منطقا و کنا اذا اشتقنا الی رؤیة نبیک نظرنا الیه"

حضرت علی اکبر(ع) در کربلا حدود 25 سال داشت؛ برخی راویان سن وی را 18 سال و 20 سال هم گفته‌اند. او اولین شهید عاشورا از بنی هاشم بود. شجاعت و دلاوری حضرت علی اکبر(ع) و رزم آوری و بصیرت دینی و سیاسی او، در سفر کربلا به ویژه در روز عاشورا تجلی کرد. سخنان و فداکاری‌های وی نیز به خوبی مؤید این مطلب است.

مرقد حضرت علی اکبر(ع)

حضرت علی اکبر، نزدیک‌ترین شهیدی است که با امام حسین(ع) دفن شده است. مدفن او پایین پای اباعبد الله الحسین قرار دارد و به این خاطر ضریح امام شش گوشه است.

روایاتی در باب جوان و جوانی

پیامبر اکرم (ص): هیچ چیز محبوبتر در نزد خداوند متعال از جوان توبه کننده نیست و هیچ چیز مغبوض‌تر در نزد خداوند متعال از پیری که مشغول گناه است نمی‌باشد.

پیامبر اکرم (ص): ای اباذر! هیچ جوانی به خاطر خدا، دنیا و سرگرمی‌های آن را کنار نگذاشت و جوانی خویش را در راه طاعت خدای پیر نکرد، جز اینکه خداوند پاداش 72 صدیق بسیار راست گو را به او عطا فرماید.

پیامبر اکرم (ص): بهترین جوانان شما کسی است که به پیران (از لحاظ تجربه و دور اندیشی) شبیه گردد.

حضرت علی(ع): کسی که در کودکی دانش نیاموزد، در بزرگی پیشی نمی‌گیرد.

حضرت علی(ع): ای گروه جوانان آبروی خویش را با ادب حفظ کنید و دین خود را با علم و دانش محافظت نمائید.

حضرت علی(ع): دو چیز است که برتری آنها را تنها کسی که آنها را از دست داده باشد می‌داند. (آن دو عبارت است از) جوانی و عافیت.

منابع:

طبری، تاریخ طبری، ج 11

منتهی الآمال، ج1، ص 373

مقاتل الطالبیین

نسب قریش (مصعب بن عبدالله زبیری)، ص 85، الطبقات الکبری (محمد بن سعد زهری)، ج5، ص 211

شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه