آشنایی با ابراهیم جوادی کشتی گیر المپیکی حصارخروانی
قهرمان كشتي آزاد سبك وزن

ابراهیم جوادی، یکی از شاخص ترین چهره های تاریخ کشتی ایران در سال 1322 در حصار خروان قزوین به دنیا آمد.
وي
خردسالي را در فقر و تنگدستي خانواده سپري كرد با اين وجود از كودكي به
كشتي علاقهمند بود. او پس از سالها کشتی گرفتن بر روی تشک پر از کاه یا
روی زمین خاکی، توانست براي نخستین بار در سال 1339 در باشگاهی در کرج
نامنویسی کند. اولین قهرمانی جوادی در مسابقاتی بود که شهرداری کرج در این
شهر برگزار نمود و او با پیروزی بر مسعود زکی خانی در فینال به قهرمانی
رسید، آن هم با 45 کیلوگرم وزن.
ابراهیم جوادی (کشتی آزاد) ابراهیم
جوادی با عزمی راسخ برای حضور بر سکوهای مهم تلاش می کرد ولی در گذشت
برادرش بر اثر ضرب دیدگی حین تمرین کشتی در سال 1344 از لحاظ روحی به شدت
به او آسیب رساند. در آن زمان وزن اول کشتی 52 کیلوگرم بود ولی جوادی به
علت وزن بسیار کم (46 کیلوگرم) نتوانست در مسابقات انتخابی المپیک 1968 به
پیراهن تیم ملی برسد و از کشتی خداحافظی کرد.
اضافه شدن وزن 48 کیلو
انگیزه ای دوباره به وی بخشید تا در سال 1347 در مسابقات انتخابی جام تفلیس
حضور یابد. او با موفقیت در این مسابقات، راهی تفلیس شد و در آنجا به مدال
نقره رسید. در مسابقات انتخابی رقابت های جهانی 1969 ماردل پلاتا او به
مقام اول دست یافت تا اولین حضور جهانی خود را تجربه کند. روزهای هشتم تا
دهم مارس 1969، ماردل پلاتا، شاهد اولین رقابت 48 کیلوییها در دنیا بود.
ابراهیم جوادی در کنار هفت کشتی گیر دیگر با قرعه شماره 6 مسابقات را شروع
کرد. در دور اول با آنتونیو دالوسیو از آرژانتین روبرو شد و با ضربهفنی به
پیروزی رسید. او در دور دوم با سختترین حریف خود بعنی رومان دیمیتریوف از
شوروی کشتی گرفت و این مبارزه را هم با امتیاز (7-2) برد. پس از این
پیروزی درخشان، جوادی ابتدا دال کستل از ایالات متحده را با اختلاف مغلوب
کرد و سپس با گذشتن از سد آکیهیکو اومدا از ژاپن بر سکوی قهرمانی جهان
ایستاد.
16 ماه بعد وقتی 48 کیلویی ها به خوبی در دنیای کشتی جا افتاده بودند، رقابت های جهانی طی روزهای نهم تا یازدهم ماه جولای 1970 در شهر ادمونتون کانادا برگزار شد. در این دوره 12 نفر در وزن 48 کیلوگرم شرکت داشتند که جوادی با قرعه شماره 3 شاخصترین شرکت کننده به شمار میرفت. او مسابقات را با پیروزی بر صفریایگین از ترکیه آغاز کرد و سپس با کسب پنج پیروزی پیاپی دیگر با اقتدار تمام بر سکوی اول جهان قرار گرفت و دومین مدال طلای جهانی خود را برگردن آویخت. 14 ماه بعد از این رویداد مهم، یعنی آگوست سال 1971 در استادیوم واسیلفسکی شهر صوفیه، ابراهیم جوادی یک بار دیگر اقتدار خود را به رخ تمامی 48 کیلوییهای دنیا کشید و با شش پیروزی تحسین برانگیز به سومین طلای جهانی خود دست یافت تا امید اول کسب مدال طلای المپیک مونیخ باشد، میعادگاهی که برای جوادی تبدیل به برزخ شد. در مونیخ، همگان منتظر پیروزیهای جوادی و قهرمانی او بودند . 15 کشتی گیر در 48 کیلوگرم حضور داشتند و جوادی با قرعه شماره 5 در برابر سرجیو گونزالس از ایالات متحده قرار گرفت و به علت وزن کم کردن زیاد و تحلیل رفتن قوای جسمی و روحی به تساوی رسید. در دور دوم یموان بازار از مغولستان با ضربه فنی مغلوب جوادی شد. سومین مبارزه او با صفریایگین از ترکیه بود که با اختلاف ده امتیاز شکست را پذیرا گردید تا جوادی برای چهارمین سال متوالی روردروی آکیهیکو اومدا ژاپنی قرار گیرد که البته باز هم با امتیاز (10-8) وی را شکست داد. در دور پنجم فقط سه کشتیگیر در جدول باقی مانده بودند تا برای سه مدال مبارزه کنند. جوادی در اولین مبارزه رومان دیمیتریوف روس را بار دیگر شکست داد ولی در پیکار آخر خود در بدترین شرایط روحی و جسمی مغلوب نیکولف از بلغارستان شد تا علی رغم تمامی شایستگیها بر سکوی سوم المپیک قرار گیرد. این تنها شکست جوادی در مسابقات جهانی و المپیک بود. پس از خاتمه بازیهای المپیک مونیخ ، جوادی نتوانست در وزن 48 کیلوگرم باقی بماند. وزن او سنگین شده بود و او قادر نبود آن همه فشار را برای کاهش وزن تحمل نماید، بنابراین به وزن 52 کیلوگرم صعود کرد و در مسابقات 1973 تهران در این وزن مبارزه نمود. هر چند در این دوره 16 کشتیگیر قدرتمند حضور داشتند و برای جوادی اولین تجربه در این وزن بود ولی او با اقتدار تمام و کسب 6 پیروزی به مقام قهرمانی جهان رسید و بر تشک کشتی بوسه زد تا با دنیای قهرمانی وداع نماید. البته سال بعد به اصرار جامعه کشتی در بازیهای آسیایی 1974 تهران حضور یافت و با اقتدار قهرمان شد. او در سال 1970 هم قهرمان بازیهای آسیایی شده بود. ابراهیم جوادی در طی حضور خود در تیم ملی علاوه بر چهار طلای جهانی در تورنمنتهای مهمی چون جام دانکلف، جام تفلیس، جام تاتراس لهستان و... هم به مدال طلا دست یافت تا پرافتخارترین سبک وزن تاریخ کشتی ایران باشد. در المپیک 1976 مونترال و 1992 بارسلونا او به عنوان مربی همراه تیم ملی بود و اکنون ریاست هیئت کشتی شهرستان کرج را برعهده دارد.
جوادي هنوز هم گهگاه به روستاي آبا و اجدادي خود و بستگان قديمي سر ميزند. همسر مرحوم سيد مولودي حسيني عمه وي بود و پسر عمههاي جوادي كه در كهولت به سر ميبرند، هنوز در حصار خروان زندگي ميكنند.

مهمترين افتخارات جوادي:
طلاي جهاني 1969، ماردل پلاتا 48 کيلو گرم
طلاي جهاني 1970، ادمونتون (کانادا) 48 کيلو گرم
طلاي آسيايي 1970، بانکوک (تايلند) 48 کيلو گرم
طلاي جهاني 1971، صوفيه (بلغارستان) 48 کيلو گرم
برنز المپيک 1972، مونيخ (آلمان) 48 کيلو گرم
طلاي جهاني 1973، تهران 52 کيلو گرم
طلاي آسيايي 1974، تهران 52 کيلو گرم